خودگویی

من خودم را دوست دارم و هرازگاهی برای خودم نامه‌ی عاشقانه هم می‌نویسم. در این نامه از خودم به خاطر تمام کوشش‌هایم قدردانی می‌کنم.

این کار خودشیفتگی نیست. اقدامی مسئولانه است برای تشویق خودم به عملکرد بهتر.

من از مرور مکرر فهرست کارهای روزانه‌ام لذت می‌برم. همین کار ساده سبب می‌شود تا بسیاری از کارهایم را درست و به موقع انجام بدهم.

چشم من تشنه‌ی زیبایی است و آن را در هر جایی به‌سرعت می‌یابد.

من از کوچک‌ترین لحظه‌های روز هم برای توسعه‌ی فردی خودم بهره‌مند می‌شوم.

من با خرد و خودآگاهی انتخاب می‌کنم که به خودم حس خوبی داشته باشم، چون خودم را ارزشمند می‌دانم.

به اشیای اطرافم حس خوبی دارم و تک تک آن‌ها را وسیله‌یی برای رفاه و سرزندگی‌ام می‌‌بینم.

درآمدم رو به افزایش است و مدام در معرض فرصت‌های ارزش‌آفرین قرار می‌گیرم.

در این لحظه احساس نشاط می‌‌کنم. از اینکه با افکار صحیح مراقب خودم هستم خوشحالم.

امروز روز خوبی است، چون سرشار از نیرو و آمادگی‌ام.

من امروز را دوست دارم.

من انسان نیک و نیکخواهی هستم.

از اینکه توان مقاومت در برابر وسوسه‌های قوی را دارم احساس قدرت می‌کنم و توان بیشتری برای مقاومت در برابر وسوسه‌های قوی‌تر حس می‌کنم.

-برگرفته از کتاب «اثر انتظار»

ذهن من مدام استقامت خود را تقویت می‌‌کند. حتا پس از فعالیت‌های سنگین هم، می‌توانم مقدار بیشتری کار کنم.

-برگرفته از کتاب «اثر انتظار»

وقتی یک فعالیت ذهنی سخت را انجام می‌دهم، احساس توانمندی می‌کنم و می‌توانم بلافاصله فعالیت سخت دیگری را شروع کنم.

-برگرفته از کتاب «اثر انتظار»

از کارم منبعی برای دلگرمی دیگران و خودم می‌سازم.